بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ عَبَسَ وَ تَوَلَّيٰ

بنام خداى رحمان رحيم؛ عبوس شد و رو گردانيد

أَنْ جاءَهُ الْأَعْميٰ

از اينكه آن نابينا پيش او آمد

وَ ما يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّيٰ

چه چيز تو را دانا كرد شايد كه او پاك شود؟!

أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْريٰ

يا پند گيرد و تذكر به او نفع دهد؟!

أَمَّا مَنِ اسْتَغْنيٰ

كسى كه خود را بى‌نياز مى‌داند!